وطنم اراک

سنگ صبوره همه هستم

میخاهم بدانم چرا من و چرا تو نه

چرا باید همه چیو بدونم

چرا باید همه چیو بفهمم

چرا اینقدر بی احساسی

چرا کل زندگیت رو با کار پر کردی

چرا حرف بین من و تو فقط کاریه

چرا چرا چرا

وطنم اراک...

از نوشتن هم خسته شدم

نه از گذشته خوشم میاد نه از حال

از آینده نگو که خیلی مبهمه

زندگی تکراری

مثل مرگ

 

وطنم اراک...

احترام گذاشتیم و فکر کردند نمی فهمیم

توجه کردیم و خیال کردن گدای محبتیم

وای به حال این مردم

نه احترام سرشان می شود نه توجه

کنار این مردم شاد نمی شوی

فقط تنهایی را بیشتر حس می کنی

وطنم اراک...

هیچ وقت دل یه اردیبهشتی رو نشکن

خدا بدجوری هواشونو داره

وطنم اراک...

و تو دیگر آن توی سابق نیستی

و من چی من هم من سابق نیستم؟ بهم بگو

سالها گذشت و چه سرد و بی روح زندگی کردم

آری زندگی جریان دارد و نمی ایستد تا کی شود که قلب  من بایستد

وطنم اراک...

یکی هست

تو قلبم

که هرشب واسه اون مینویسمو اون خوابه

نمیخوام بدونه واسه اونه که قلب من این همه بی تابه

وطنم اراک...

و چقدر بی تابم بی تابم

کل روز بغض در گلویم

و اشک در چشمانم

و توچی........................

 

وطنم اراک...